برآورد پارامترهای ژنتیکی دوقلوزایی در گوسفند زندی

هدف از این تحقیق برآورد پارامترهای ژنتیکی صفت دوقلوزایی در گوسفند زندی با مدل های خطی و آستانه ای بود. برای این منظور از 8076 رکورد گوسفندان زندی ایستگاه پرورش و اصلاح نژاد خجیر استان تهران که طی سال¬های 1371 تا 1390 جمع آوری شده بود، استفاده شد. اثرات ثابت سال و سن میش بر صفت دوقلوزایی معنی¬دار بود (p≤0/01). مولفه¬های واریانس با استفاده از روش حداکثر درستنمائی محدود شده برآورد شدند. طبق معیار آکایک، در مدل های خطی و مدل آستانه ای به ترتیب مدل تکرارپذیری و مدل آستانه ای حیوانی مناسب ترین مدل بودند. وراثت¬پذیری مستقیم(h2) و نسبت واریانس محیط دائم به واریانس فنوتیپی(pe2) با مدل خطی برای دوقلوزایی به ترتیب 0/01± 0/02، 0/01± 0/05 برآورد شد. وراثت¬پذیری پس از تصحیح با روابط مقیاس به 0/14 افزایش یافت. ضریب وراثت¬پذیری دوقلوزایی با مدل¬های آستانه¬ای حیوانی و پدری بترتیب 0/02± 0/11و 0/06± 0/15 برآورد شد. ضریب تابعیت از همخونی صفت دوقلوزایی 0/07- برآورد شد، که نشان می¬دهد به ازای یک درصد افزایش درضریب همخونی به میزان 0/07از میانگین صفت دوقلوزایی کم می شود. واریانس محیط دائمی از واریانس ژنتیکی افزایشی بیشتر بود، که نشان می¬دهد صفت دوقلوزایی بیشتر تحت تاثیر عوامل محیطی و یا اثرات ژنتیکی غیرافزایشی می¬باشد. تکرارپذیری صفت دوقلوزایی در این پژوهش 0/07برآورد شد. مقادیر پایین وراثت پذیری برآورد شده برای دوقلوزایی بیانگر این است که پاسخ به انتخاب ژنتیکی بر اساس عملکرد میش، اندک خواهد بود و برای بهبود این صفت، بهبود و مدیریت عوامل محیطی توصیه می¬شود.